Ριζοσπαστική πολιτική ζητούν οι Ευρωπαίοι πολίτες

Στη Φινλανδία, οι πολίτες ψήφισαν με γνώμονα το εθνικό τους συμφέρον, ενώ εδώ, με βάση το «λεφτά υπάρχουν»
Τα αστεία τελειώνουν και οι καρέκλες «τρίζουν». Η ριζοσπαστική Δεξιά στην Ευρώπη επελαύνει, καθώς οι αστικές «ελίτ» αδυνατούν να αντιληφθούν τη φύση των προβλημάτων που έχουν ενσκύψει και να τα λύσουν.
Τα κόμματα της κεντροδεξιάς & κεντροαριστεράς, βλέπουν τα ποσοστά τους, να συρρικνώνονται. Αυτή τη φορά, ήταν η σειρά της Φινλανδίας να βιώσει μια ειρηνική πολιτική επανάσταση, μέσα από την κάλπη, που βάζει φραγμό στα σχέδια των ανάλγητων χαρτογιακάδων της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας και των επιχειρηματικών & κερδοσκοπικών συμφερόντων που τους κατευθύνουν.
Αποτέλεσμα-κόλαφος
Το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα των Αληθινών Φινλανδών, με το εκπληκτικό 19% (από 4,1% το 2007!), κατέλαβε την τρίτη θέση πίσω από τον κεντροδεξιό Εθνικό Συνασπισμό που απέσπασε ποσοστό 20,4% και σε απόσταση αναπνοής από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, που κατέλαβε το 19,1%. Το Κεντρώο Κόμμα της πρωθυπουργού Μαρί Κιβινιέμι, απέσπασε μόλις 15,8%.
Φυσικά, οι περισσότεροι Φινλανδοί τα έχουν με το ευρώ. Ακόμα περισσότεροι όμως, δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για την ένταξη της Πορτογαλίας στο μηχανισμό στήριξης. Οι Φινλανδοί ψηφοφόροι είναι έξαλλοι: δεν θα πληρώσουμε εμείς το λογαριασμό για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τονίζουν προς πάσα κατεύθυνση. Και μπορεί η αστική «ελίτ» να είναι ακόμα στα πράγματα, όμως είναι εμφανές ότι χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της...
Χίμαιρες...
Στην Ευρώπη προωθούν πολυπολιτισμικά μοντέλα αλλά και μιλούν για «παγκόσμια διακυβέρνηση», την ώρα που η «ομογενοποίηση» στην Ευρώπη υπονομεύεται, λόγω των πολιτισμικών διαφορών μεταξύ των ίδιων των ευρωπαϊκών χωρών που μετέχουν στο club, αλλά και των ανισοτήτων στο επίπεδο ζωής αλλά και σε επίπεδο υποδομών, που παρατηρούνται μεταξύ Βορρά και Νότου (με τον τελευταίο, να υποφέρει από τις λαθρομεταναστευτικές ορδές που φτάνουν στα παράλιά του).
Διαφορές, οι οποίες δημιουργούν τριβές, ιδιαίτερα σε μια εποχή γενικευμένης οικονομικής ύφεσης. Είναι πλέον φανερό ότι στις Βρυξέλλες δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι όλα όσα (σαθρά) έχτισαν μεταπολεμικά, καταρρέουν, ότι η ιερή αγελάδα τους, η ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου, χρησιμοποιήθηκε από κερδοσκόπους για τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής και την κερδοσκοπία ολίγων, εις βάρος των συνόλων. Γιατί χτίστηκαν σε λάθος βάση, με το φόβο για τα εθνικιστικά κινήματα να κατατρέχει την αστική «ελίτ» και τα σοσιαλιστικά σύνδρομα να υπερισχύουν στον οικονομικοκοινωνικό σχεδιασμό. Και ήρθε η ώρα του λογαριασμού...
Μονόδρομος ο πατριωτισμός
Ο πατριωτισμός και ο προστατευτισμός στην εποχή που κυκλοφορούν διεθνιστές αδηφάγοι άρπαγες και βδελυρά υποκείμενα τύπου Τζορτζ Σόρος, είναι πλέον μονόδρομοι. Τα ευρωπαϊκά έθνη δείχνουν με τις επιλογές τους στην κάλπη, τις κατευθύνσεις. Λαθρομετανάστευση και πολυπολιτισμικότητα stop, όπως και η περαιτέρω ομογενοποίηση και διεύρυνση, βροντοφωνάζουν, δείχνοντας παράλληλα κίτρινη κάρτα σε όσους δεν διαχειρίστηκαν με σύνεση τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων.
Στη Γαλλία, η Μαρίν Λε Πεν, εκσυγχρονίζοντας τις θέσεις του Εθνικού Μετώπου, «σπάει τα κοντέρ». Αλλά και στην Ελβετία, στη Δανία, στην Αυστρία, στην Ιταλία, στην Πολωνία, στη Βουλγαρία, στην Ισπανία και αλλού, η δεξιά στροφή είναι παραπάνω από εμφανής. Τα εκλογικά σώματα ριζοσπαστικοποιούνται και στρέφονται στα δεξιά, εκδηλώνοντας την αποστροφή τους στις πολιτικές «εκσυγχρονισμού» που ακολουθούνται.
Εδώ αργούν τα παραπάνω...
Στην Ελλάδα, με την πολιτική καθυστέρηση που τη διακρίνει, κυβερνά ο «λεφτά υπάρχουν» και πρώην keep walking. Ίσως να είναι ο μοναδικός Ευρωπαίος πολιτικός, ο οποίος προωθεί παρωχημένα ιδεολογικά μοντέλα. Ο δήθεν «κοσμοπολίτης» και εθνομηδενιστής πρωθυπουργός της Ελλάδος και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (των Καντάφι, Μπεν Αλί και Μουμπάρακ), την ώρα που όλα τα έθνη της Ευρώπης αναζητούν τη λύση των προβλημάτων τους στις παραδόσεις τους, πορεύεται προς την αντίθετη κατεύθυνση, υπονομεύοντας τον εθνικό κορμό της πατρίδας μας, κυβερνώντας με παροιμιώδη αδιαφάνεια και παραδίδοντάς την στα χέρια των διεθνών κερδοσκόπων. Όλα στο βωμό της προσπάθειάς του να γίνει γενικός γραμματέας του ΟΗΕ.
Η ζημιά στο μεταξύ από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του ΠΑΣΟΚ, είναι ήδη τεράστια και ίσως μη αναστρέψιμη. Κι όμως, η ελληνική κοινωνία, διστάζει ακόμα να ριζοσπαστικοποιηθεί. Ίσως σε δέκα με 20 χρόνια, κάτι να γίνει...
Νίκος Χιδίρογλου